Προέλευση του Όρου Hacking
Οι όροι hacking και hackers έχουν λάβει μυθικές διαστάσεις τα τελευταία 20 χρόνια καθώς έχουν να κάνουν με καταστροφές δικτύων υπολογιστών, με διασπορά ιών (viruses), με σπάσιμο μυστικών κωδικών, με τρομοκρατία στο Internet (κυβερνοτρομοκρατία) κ.ά. Ο όρος hacker στην κυριολεξία σημαίνει αυτόν που πελεκάει το ξύλο με τσεκούρι. Όμως, στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η λέξη άλλαξε νόημα και αναφερόταν σε κάποιον που ήταν πάρα πολύ καλός στον προγραμματισμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών και πολύ πρόθυμος να κάνει αυτή τη δουλειά.
Ο όρος hacking είναι πολύ πιθανό να προέρχεται και από τα μικρά προγράμματα, που ονομάστηκαν hacks (εργαλεία κοπής), και που ήταν πολύ συνηθισμένα τον πρώτο καιρό των υπολογιστών όταν ο προγραμματισμός ήταν μια πολύ δύσκολη και επίπονη εργασία και μόνο για πολύ λίγους και φυσικά μόνο σε γλώσσα μηχανής. Οι προγραμματιστές που δημιουργούσαν τέτοιες εντολές για να διευκολύνονται στη δουλειά τους ονομάστηκαν hackers.
Σήμερα, για τον πολύ κόσμο, ο όρος hacker σημαίνει λανθασμένα τον ταλαντούχο φανατικό των ηλεκτρονικών υπολογιστών που σκορπά την καταστροφή. Οι ίδιοι οι hackers ενοχλούνται απ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό και ξεχωρίζουν τους εαυτούς τους από τους κακόβουλους hackers ή crackers (criminal hackers), οι οποίοι έχουν ως στόχο την πρόκληση ζημιών σε μεγάλα δίκτυα υπολογιστών, την δημιουργία ιών (viruses) και την κυβερνοτρομοκρατία.
Ο συνδυασμός εξουσίας, τεχνογνωσίας και εξασφαλισμένης ανωνυμίας, που υπήρχε στον κοινότητα των hackers, επέδρασε σαν ακαταμάχητος πειρασμός στα νεαρά αγόρια των δεκαετιών του ’80 και του ’90. Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του hacking έπαιξε η προβολή της ταινίας (War Games – Παιχνίδια Πολέμου) στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η οποία ταινία στηρίχθηκε σ’ ένα πραγματικό γεγονός.
Με τον όρο hacker χαρακτηρίζεται το άτομο που έχει πολλές τεχνικές γνώσεις για τους υπολογιστές αλλά και προχωρημένες γνώσεις προγραμματισμού, μπορεί να εντοπίσει αδυναμίες σε συστήματα υπολογιστών, να λύνει τεχνικά προβλήματα, να βελτιώνει εφαρμογές αλλά και που συνεργάζεται μ’ άλλους ομοίους για την επίλυση των προβλημάτων των υπολογιστών, χωρίς όμως να προξενεί κάποια ζημιά.
Όλα αυτά γίνονται χωρίς να παραβιάζεται η κείμενη νομοθεσία και πάντα με την προϋπόθεση ότι αφού λύσει ο όποιος hacker κάποιο πρόβλημα θα πρέπει να γνωστοποιήσει τη λύση αυτή και στους υπόλοιπους. Η κοινοποίηση της λύσης ενός προβλήματος αποσκοπεί στο ότι όλοι όσοι ασχολούνται με το ίδιο πρόβλημα θα μπορούν να αφιερώσουν τον χρόνο τους σε κάτι άλλο χρήσιμο.
Ο hacker αφού καταφέρει να εισέλθει σ’ ένα δίκτυο υπολογιστών και εντοπίσει τις αδυναμίες του, θα ειδοποιήσει τους υπευθύνους του συστήματος για να διορθώσουν τα όποια προβλήματα, σώζοντας έτσι τη θέση τους, τους πελάτες τους και τα μυστικά της εταιρείας. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι προσφέρουν κοινωνικό έργο και ότι μοναδικό τους κίνητρο είναι η αγάπη τους για τη γνώση. Όλα τα παραπάνω καθώς και η σωστή συμπεριφορά είναι απαραίτητα ώστε να μπορεί να θεωρηθεί κάποιος μέλος της κοινότητας των hackers.
Είναι γεγονός ότι πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, δημιουργοί και διαχειριστές των δικτυακών τόπων (Web sites) δεν φροντίζουν όσο θα έπρεπε την ασφάλειά τους και έτσι είναι σαν να χτίζουν ένα οικοδόμημα χωρίς την κατάλληλη αντισεισμική προστασία. Ένας κακόβουλος hacker μπορεί συνεπώς να κάνει ζημιά στην ιστοσελίδα τους και να τους εκθέσει.
Ο κ. Νίκος Βασιλάκος, Πρόεδρος της ΕΕΧΙ (Ένωση Ελλήνων Χρηστών Internet) έχει θετική γνώμη για τους hackers : «Στον κώδικα τιμής του hacker πρώτη θέση έχει η ηθική, η πρόσβαση στη γνώση, τα ανοιχτά αρχιτεκτονικά πρότυπα και το ελεύθερο λογισμικό. Οι hackers βοηθούν οποιονδήποτε έχει την ανάγκη τους, είναι οι καλοί άγγελοι του Διαδικτύου». «Βρίσκουν προγράμματα για μειονοτικές ομάδες, λογισμικό για παιδιά που δεν έχουν τα χρήματα να το αγοράσουν. Το να είσαι hacker είναι ιδεολογία, γνώση, εθελοντισμός, βοήθεια, αλλά κυρίως ένας άλλος τρόπος θέασης και ερμηνείας των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε όλοι μας».
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει στις ΗΠΑ, οι hackers στην πλειοψηφία τους είναι έφηβοι ή νεαροί άνδρες, ηλικίας 12 έως 28 ετών, με τις γυναίκες να αποτελούν μόλις το 10% του συνόλου των hackers. Οι περισσότεροι hackers είναι τεμπέληδες ως μαθητές, μοναχικοί και όχι ιδιαίτερα κοινωνικοί τύποι. Πολλοί προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες.
Τι Είναι οι Crackers
Αντίθετα, οι crackers (criminal hackers) θεωρούνται ως οι κακόβουλοι hackers και έχουν ως στόχο την πρόκληση ζημιάς σε δίκτυα υπολογιστών, την εισβολή σε υπολογιστές χρηστών χωρίς εξουσιοδότηση, την δημιουργία ιών, την παραβίαση κωδικών ασφαλείας, την καταστροφή ή και την αλλοίωση δικτυακών τόπων (Web sites) όπου αφήνουν περήφανα την δικτυακή τους σφραγίδα με το ψευδώνυμό τους, την δημιουργία πειρατικών αντιγράφων προγραμμάτων ή τραγουδιών ή και βίντεο κ.ά.
Με απλά λόγια, πρόκειται για hackers οι οποίοι προβαίνουν σε πράξεις που παραβιάζουν διατάξεις του κοινού ποινικού κώδικα. Συνήθως πρόκειται για άτομα με έντονη ανάγκη για επίδειξη, οι οποίοι διεισδύουν σε συστήματα και προκαλούν ζημιές. Οι κυριότερες διαφορές τους από τους hackers είναι ότι δεν έχουν ιδιαίτερες γνώσεις για την πληροφορική και τον προγραμματισμό καθώς και το ότι δεν διέπονται από κανενός είδους ηθική αρχή. Για τους λόγους αυτούς μπορούν πολύ εύκολα να καταστρέψουν ολόκληρα συστήματα υπολογιστών απλά και μόνο για να κάνουν το κέφι τους, όταν βρουν βέβαια την κατάλληλη ευκαιρία.
Το hacking είναι ποινικό αδίκημα σε πολλές χώρες καθώς η κοινωνία μας εξαρτάται όλο και περισσότερο από τους υπολογιστές και το Internet και πιο συγκεκριμένα τιμωρείται όποιος αποκτήσει χωρίς εξουσιοδότηση πρόσβαση σε συστήματα πληροφοριών, προκαλέσει ζημιά, αποκομίσει από τις ενέργειές του οικονομικό όφελος ή αποδειχθεί ότι είναι μέλος ενός δικτύου οργανωμένου εγκλήματος.
Οι Κατηγορίες των Hackers
Η κοινότητα των hackers χωρίζεται σε αρκετές ξεχωριστές ομάδες, όπου η καθεμία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Μια κατηγορία είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν την πειρατεία ως έναν τρόπο σκέψης και όχι απλά ως μια παράνομη είσοδο σ’ έναν υπολογιστή. Μια άλλη θεωρία αντιμετωπίζει το hacking ως την απασχόληση επί ώρες ολόκληρες για να μπορέσει κάποιος να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που θα κάνει κάποια λειτουργία, χρήσιμη ή όχι.
Στην κατηγορία των ηθικών hackers (ethical hackers) ανήκουν όσοι ανακαλύπτουν μεν ορισμένα σημαντικά τρωτά σημεία (αδυναμίες) κάποιων συστημάτων υπολογιστών και ενημερώνουν σχετικά τον διαχειριστή του εν λόγω συστήματος, χωρίς όμως να υπάρχει εκ μέρους τους κάποια πρόθεση εκμετάλλευσης αυτής της αδυναμίας. Είναι οι Ρομπέν των Δασών στους υπολογιστές. Πολλοί απ’ αυτούς που ανήκουν στην κατηγορία των ηθικών hackers δημιούργησαν δικές τους εταιρείες συμβούλων ασφαλείας για να προσφέρουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις υπηρεσίες τους σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Υπάρχουν και οι hackers που δρουν με κοινωνικά κριτήρια και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, παρεμβαίνοντας με τις πράξεις τους συμβολικά ή και ουσιαστικά. Υπάρχουν και οι hackers που θέλουν να αποδείξουν τις τεχνικές δυνατότητες που διαθέτουν και να βελτιώσουν τα συστήματα ασφαλείας, αποδεικνύοντας πόσο ευαίσθητα είναι.
Μια άλλη κατηγορία hackers είναι οι hacktivists, οι οποίοι έχουν ως στόχο να βοηθήσουν μια πολιτική άποψη ή ένα πολιτικό κόμμα ή και να εργαστούν με τον τρόπο τους εναντίον ενός πολιτικού συστήματος. Συνήθως αντιπροσωπεύουν κάποια κοινωνική ή πολιτική άποψη και ο στόχος τους είναι να περάσουν κάποιο μήνυμα προκαλώντας το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Υπάρχουν και οι hackers που έχουν ως στόχο το οικονομικό κέρδος, κάνουν ηλεκτρονικές επιθέσεις σε οικονομικούς οργανισμούς και αντιγράφουν παράνομα προγράμματα λογισμικού. Υπάρχουν βέβαια και οι επίσημοι hackers που εργάζονται νόμιμα για λογαριασμό κυβερνήσεων, κυρίως για κατασκοπευτικούς λόγους.
Μια άλλη κατηγορία hackers είναι οι meta-hackers, οι οποίοι παρακολουθούν τη δράση άλλων hackers χωρίς να γίνονται αντιληπτοί και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες των συστημάτων που οι άλλοι hackers ανακαλύπτουν.
Τέλος, η κατηγορία των hackers με την ονομασία darkdiders, είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των συστημάτων υπολογιστών ώστε να αποκομίσουν οικονομικό όφελος για τους ίδιους προσωπικά ή και να προκαλέσουν καταστροφές.
Χαρακτηριστικά Χτυπήματα από Hackers
Το Απρίλιο του 2005 αλλοδαποί hackers εισέβαλαν στο site του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομίας, αντικατέστησαν την αρχική ιστοσελίδα (home page) και δημοσίευσαν υβριστικά συνθήματα. Για τους hackers η αλλαγή της αρχικής ιστοσελίδας μια δημόσιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού αποτελεί μια πολύ συνηθισμένη φάρσα και οι επιθέσεις αυτές έχουν ως στόχο τη γελοιοποίηση και όχι τόσο την υποκλοπή σημαντικών δεδομένων. Άλλα υπουργεία που δέχθηκαν επίθεση από hackers είναι το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Εσωτερικών αλλά ακόμη και ο Λευκός Οίκος των ΗΠΑ.
Τον Αύγουστο του 2005 οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τον Τούρκο hacker με το ψευδώνυμο Αττίλας Ε, ο οποίος είχε εισβάλει στους υπολογιστές μεγάλων αμερικανικών εταιρειών, εφημερίδων και τηλεοπτικών δικτύων.
Ένας Μαροκινός και ένας Τούρκος hacker συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο του 2005 καθώς μόλυναν με τους ιούς Zotob και Mytob δεκάδες εταιρείες στις ΗΠΑ και στη συνέχεια πουλούσαν προγράμματα για την προστασία από τους ιούς που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει.
Μια Σύντομη Ιστορία του Hacking
Οι όροι hackers και hacking αναφέρονται για πρώτη φορά στο γνωστό Πανεπιστήμιο ΜΙΤ των ΗΠΑ και σήμαιναν αρχικά τα άτομα εκείνα που ήθελαν να πετυχαίνουν τα πάντα στον τομέα τους, κάτι όχι απαραίτητα σχετικό με τους υπολογιστές. Ο όρος άλλαξε έννοια στην πορεία και αναφέρεται πλέον σ’ εκείνους τους χρήστες υπολογιστών που έχουν ως στόχο τη διείσδυσή τους σε κάποιο υπολογιστικό ή τηλεπικοινωνιακό σύστημα είτε για να προκαλέσουν ζημιά είτε απλά για να κάνουν το κέφι τους ή και από περιέργεια.
Το 1980 εμφανίσθηκε ο πρώτος ιός υπολογιστών από ένα ατύχημα και προκάλεσε κατάρρευση του δικτύου Arpanet, του προγόνου του Internet. Το 1983 η προβολή της ταινίας War Games (Παιχνίδια Πολέμου) επηρέασε σημαντικά πολλά νέα παιδιά, ώστε αποφάσισαν να μιμηθούν τον πρωταγωνιστή της ταινίας και να γίνουν οι πρώτοι hackers. Η ταινία αυτή, που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του hacking, έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους του Λος Άντζελες και σύμφωνα με το σενάριό της ένα νεαρό παιδί είχε εμπλακεί παίζοντας κατά λάθος με τον υπολογιστή του σε μια ψηφιακή σύρραξη μεταξύ των τότε υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Η ταινία έδωσε στο hacking μια νέα διάσταση καθώς έφερε στο προσκήνιο τα ψηφιακά παιχνίδια και τον υπόκοσμο της πληροφορικής.
Το 1988 έκανε την εμφάνισή του το γνωστό σκουλήκι (worm) του Internet, το οποίο αναπαρήχθη με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε χιλιάδες υπολογιστές που ήταν συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο. Ο φοιτητής που το δημιούργησε συνελήφθη και καταδικάστηκε.
Το 1989 συνελήφθη και καταδικάστηκε ο πιο γνωστός απ’ όλους τους hackers, ο Αμερικανός Kevin Mitnick, για κλοπή προγραμμάτων λογισμικού και για εξαπάτηση τηλεφωνικής εταιρείας. Την εποχή εκείνη έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτοι νόμοι για την καταδίκη των hackers.
Τα επόμενα χρόνια θα πολλαπλασιαστούν οι επιθέσεις σε υπολογιστικά συστήματα στρατιωτικών, κυβερνητικών, τραπεζικών και πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων αλλά και στις ιστοσελίδες πολλών οργανισμών και υπηρεσιών.
Το 1999 έκανε την εμφάνισή του ο ιός Melissa, ο οποίος διαδιδόμενος παγκόσμια μέσω του Internet κατάφερε να κάνει ζημιά σε χιλιάδες υπολογιστές. Ο δημιουργός του ιού συνελήφθη από τις αρχές των ΗΠΑ.
Το 2000 έκανε την εμφάνισή του ένας νέος τρόπος επίθεσης, ο γνωστός με τον όρο DDoS (Distributed Denial of Service), που είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των Web servers πολλών μεγάλων εταιρειών στον χώρο του Internet από την προγραμματισμένη αποστολή χιλιάδων αιτήσεων για δεδομένα.
Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνισή του και ένας άλλος ιός που άφησε εποχή, ο γνωστός ως I Love You, ο οποίος κατάφερε και πάλι μέσω του Internet να προξενήσει ζημιά σε χιλιάδες υπολογιστές ανά τον κόσμο. Η διάδοσή του γινόταν αυτόματα μέσα από το Βιβλίο Διευθύνσεων (Address Book) των ανυποψίαστων χρηστών του Internet.
Χαρακτηριστικά Παραδείγματα Γνωστών Hackers
Ο πιο γνωστός hacker παγκοσμίως είναι ο Αμερικανός Kevin Mitnick, ο οποίος αφού εξέτισε πολυετή ποινή φυλάκισης αποφάσισε να συνεργασθεί με τις αρχές για την καταπολέμηση του ηλεκτρονικού εγκλήματος. Θεωρείται ως ένας μύθος στον χώρο των hackers. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ήταν ήδη πασίγνωστος στην κοινότητα των hackers με το ψευδώνυμο Κόνδωρ. Το 1988 συνελήφθη για κλοπή προγραμματιστικού κώδικα από την εταιρεία Digital Equipment Corporation και καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους και σε εξάμηνο πρόγραμμα απεξάρτησης από τους υπολογιστές.
Το 1992 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του και για τρία χρόνια ήταν φυγάς. Συνελήφθη το 1995 για δεύτερη φορά και πέρασε πέντε χρόνια στη φυλακή. Αποφυλακίστηκε το 2000 με περιοριστικούς όρους, ένας από τους οποίους ήταν η απαγόρευση να πλησιάσει υπολογιστή για τρία χρόνια. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων, δίνει διαλέξεις και προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες σχετικά με θέματα ασφαλείας υπολογιστών σε επιχειρήσεις και κυβερνητικούς οργανισμούς. Ίδρυσε μαζί μ’ έναν φίλο του την εταιρεία συμβούλων ασφαλείας υπολογιστών, Defensive Thinking.
Όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους μπήκε σ’ αυτήν την υπόθεση ήταν το πάθος του για την τεχνολογία, η περιέργεια, η πρόκληση, η αναζήτηση της γνώσης και ο ενθουσιασμός για το ότι βρισκόταν σ’ έναν απαγορευμένο χώρο. Όλα ήταν γι’ αυτόν παιχνίδι και διασκέδαση. Ένας παραδοσιακός hacker ό,τι κάνει το κάνει από το πάθος του για την τεχνολογία, την γνώση και την εξερεύνηση, ισχυρίζεται ο ίδιος.
Για τον Kevin Mitnick, hacker είναι αυτός που αναζητά και βρίσκει τρόπους για να προσπερνά εμπόδια και να υπερνικά συστήματα ασφαλείας. Ο καθένας μπορεί να αποκτήσει αυτές τις ικανότητες και να τις χρησιμοποιήσει όπως κρίνει ο ίδιος. Μπορεί να κάνει παιχνίδια με τους φίλους του, να γίνει κατάσκοπος, να κάνει εγκλήματα ή και να διεξάγει έρευνες ασφαλείας. Ο Kevin Mitnick έγινε hacker από την αγάπη του για περιπλάνηση και από τη νεανική διάθεση για αμφισβήτηση. Αλλά το κύκλωμα του Λος Άντζελες δεν έβγαλε μόνο έναν διάσημο hacker.
Ένας άλλος πολύ γνωστός hacker που μεγάλωσε κι αυτός στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ είναι ο Kevin Pulsen, ο οποίος είχε την ατυχία να συλληφθεί λίγο καιρό πριν από τη γιγάντωση του Internet. Ήταν μάλιστα ο πρώτος hacker στην ιστορία του ψηφιακού underground που κατηγορήθηκε για κατασκοπεία. Το ψηφιακό του ψευδώνυμο ήταν Dark Dante (Σκοτεινός Δάντης). Ο Kevin Pulsen συνελήφθη το 1991 στο Λος Άντζελες, παρέμεινε στη φυλακή για τρία χρόνια χωρίς να προσαχθεί σε δίκη και κατηγορήθηκε για 17 αδικήματα, ανάμεσα στα οποία ήταν και η κατασκοπεία. Καταδικάστηκε σε 51 μήνες φυλάκιση και σ’ ένα μεγάλο χρηματικό πρόστιμο. Σήμερα ζει και εργάζεται ως δημοσιογράφος στο Λος Άντζελες και συνεργάζεται με μεγάλες εταιρείες της πληροφορικής. Η ιστορία του και τα κατορθώματά του έγιναν βιβλίο και ταινία.
Ο Βρετανός hacker Gary Mckinon, που χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Solo, κατάφερε μέσα σ’ ένα μόλις έτος, από το 2001 έως το 2002, να εισέλθει σε 97 στρατιωτικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ. Θεωρείται ως ο καλύτερος πειρατής στρατιωτικών ηλεκτρονικών υπολογιστών στην ιστορία και ο ίδιος ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ κρύβει στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη των UFO και ότι στόχος του ήταν να καταδείξει την ανεπάρκεια των συστημάτων ασφαλείας των ΗΠΑ. Ανάμεσα στα πολλά κατορθώματά του ήταν το ότι εμπόδισε για έναν ολόκληρο μήνα την κυκλοφορία των e-mails του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και ότι απέκτησε μακρινή πρόσβαση σε πολλούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Δικαστήριο στην Αργεντινή αθώωσε το 2002 μια υπόθεση hacking καθώς, όπως ισχυρίσθηκε, οι ισχύοντες νόμοι της χώρας αυτής δεν καλύπτουν και τα εγκλήματα που συμβαίνουν στον κυβερνοχώρο, οπότε μια πράξη ενός hacker δεν μπορεί να θεωρηθεί παράνομη. Το θέμα ήταν η παραπομπή στη δικαιοσύνη ενός hacker που είχε επιτεθεί στην ιστοσελίδα του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας. Το δικαστήριο επεσήμανε πάντως και το σοβαρό νομικό κενό που υπάρχει στην τιμωρία των ψηφιακών εγκλημάτων.
Η Νέα Φιλοσοφία του Hacking
Όπως είδαμε στα προηγούμενα, μέχρι σχετικά πρόσφατα, το αντικείμενο του hacking ήταν απόπειρες νεαρών φωστήρων στους υπολογιστές για να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους ή και για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Σήμερα, όμως, οι ηλεκτρονικές επιθέσεις έχουν αλλάξει σκοπό και έχουν ξεκάθαρα οικονομικά κίνητρα και θύματά τους είναι κυρίως τράπεζες, επιχειρήσεις που ασχολούνται με το ηλεκτρονικό εμπόριο, εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί και άλλοι και απώτερος στόχος η συγκέντρωση εμπιστευτικών οικονομικών αλλά και προσωπικών πληροφοριών.
Η νέα φιλοσοφία λοιπόν που επικρατεί τελευταία στους hackers και τους crackers είναι όχι η πρόκληση ζημιάς στους υπολογιστές, κάτι που είναι πολύ εύκολο να γίνει αντιληπτό, αλλά η παρακολούθηση και η καταγραφή των κινήσεων και των επιλογών των χρηστών που περιηγούνται στο Internet και η πώληση αυτών των στατιστικών στοιχείων σε ενδιαφερόμενες εταιρείες.
Η ουσία του προβλήματος λοιπόν δεν εντοπίζεται στις επιθέσεις που γίνονται στην πρώτη (αρχική) ιστοσελίδα (Home Page) του δικτυακού τόπου μιας δημόσιας υπηρεσίας ή ενός μεγάλου οργανισμού, που είναι γνωστό με τον όρο hijack και που είναι πολύ εύκολο να γίνει αντιληπτό. Άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι ύπουλες επιθέσεις, το να τροποποιήσει δηλαδή κάποιος χωρίς να γίνει αντιληπτός σημαντικά δεδομένα που τηρούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες, όπως είναι η αλλαγή της σειράς επιτυχίας σ’ έναν διαγωνισμό, η αλλαγή της προϋπηρεσίας υποψηφίων, ημερομηνιών κοκ.
Άλλη απάτη είναι η πιστή αντιγραφή ολόκληρων δικτυακών τόπων μεγάλων εταιρειών που κάνουν πωλήσεις μέσω του Διαδικτύου ή και μεγάλων Οργανισμών ή Δημοσίων Υπηρεσιών και η εξαπάτηση των ανύποπτων χρηστών (επισκεπτών) των δικτυακών τόπων.
Έτσι λοιπόν, ενώ μια φορά κι έναν καιρό, οι hackers ήταν συνήθως ανήσυχοι έφηβοι που δημιουργούσαν ιούς και μόλυναν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ανυποψίαστων χρηστών απλά και μόνο για να διασκεδάσουν και να πειραματιστούν, το προφίλ τους έχει αλλάξει τελευταία και πολλοί απ’ αυτούς έχουν ως κίνητρο μόνο το χρήμα. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των hackers εκείνων που εκβιάζουν μεγάλες εταιρείες προκειμένου να μην κάνουν ζημιά στα συστήματά τους.
Πληροφορίες: Κέντρο ΠΛΗΝΕΤ Ν. Φλώρινας
